اثرات ریوی مواجهه مزمن با گرد و غبار سیمان در کارگران صنعت سیمان

مقدمه: اگر چه یکی از مخاطرات مهم در صنعت سیمان اثرات مواجهه با گردوغبار سیمان بر سیستم تنفسی است شواهد متناقضی در زمینه ارتباط بین مواجهه با گردوغبار سیمان و بروز علایم تنفسی با اختلالات عملکرد ریوی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی دقیق تر تأثیرات مواجهه با گردوغبار سیمان بر اندکس های ریوی و شکایات تنفسی کارگران شاغل در کارخانجات سیمان می باشد. روش بررسی: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر 182 نفر از کارگران صنعت سیمان در دو گروه در معرض مواجهه با گردوغبار سیمان (گروه مورد) و بدون مواجهه با گردوغبار سیمان (گروه شاهد) بررسی شدند. برای ارزیابی میزان مواجهه از نمونه های محیطی ذرات کلی گردوغبار استفاده شد. پس از معاینه بالینی و تکمیل پرسشنامه استاندارد تنفسی، شاخص های اسپیرومتری تمام کارگران مطابق با گایدلاین ats/ers اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین ذرات کلی گردوغبار اندازه گیری شده برای گروه با مواجهه 36/17 میلی گرم بر متر مکعب و برای گروه بدون مواجهه 86/0 میلی گرم بر متر مکعب بود. طبق نتایج به دست آمده شیوع علایم تنفسی شامل خس خس سینه، تنگی نفس و سرفه در گروه مواجهه در مقایسه با گروه کنترل افزایش قابل توجهی داشت. افت قابل توجه میانگین درصد شاخص های اسپیرومتری شامل pef، fev1، fef 25-75، fev1/fvc و fvc در کارگران با مواجهه با گردوغبار سیمان مشاهده شد (05/0p<). در کارگران با مواجهه بالا شیوع بالاتر بیماری های انسدادی راه هوایی مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد کارگران بخش تولید سیمان که در معرض مواجهه با گردوغبار سیمان هستند در خطر پیشرفت علایم ریوی و افت شاخص های اسپیرومتری می باشند.